Kwart over vijf ’s ochtends: Hey An, kan jij nog slapen…? Pfff, kwart over vijf en allebei klaarwakker. Toch die jetlag. Een vroege start van de dag dus. Dunya is beneden gaan roken en bij de Starbucks koffie gaan halen.
In bed hebben we het dagboek bijgewerkt en bekeken wat we vandaag gaan doen voordat we de SATC tour gaan doen!!!!! Aangezien we ook wel ff lekker een douche konden gebruiken wilden we dat ook wel ff lekker doen, helaas moest Lies ongeveer 15 min. rotzooien aan de douche voordat ze deze ook maar enigszins warm kreeg. Tsja aftands hoort er ook bij. Na een beetje tutten en aankleden stonden we uiteindelijk om 8 uur buiten om te gaan ontbijten. Dit hebben we gedaan bij Juniors om de hoek. An had een omelet met kaas en ik een spiegelei met pastrami, heerlijk was ‘t.
De dag voordat we vertrokken kreeg Maarten een bestelling voor een plaat van iemand uit Manhattan, ook op een zijstraat van 8th avenue. Wat toevallig! De plaat heb ik meegenomen in mijn koffer en we zijn hem na het ontbijt gaan bezorgen. We moesten naar 225 13th street. Vanaf het hotel zijn we downtown gaan slenteren. Onderweg zijn we de Loehamanns in gegaan om te gaan shoppen. Loehmanns is een soort outlet store waar je dus allerlei designer merken vind. Heel apart allemaal. Binnen is een een beetje troosteloos eigenlijk, maar je loopt wel tegen Micheal Kors aan en D&G. Zo kun je ene D&G zijde blouse voor 200$ kopen. Soms hangen er ook dingen die 150$ euro kosten die je bij de C&A nog niet voor 5 euro zou willen kopen. Dunya heeft een zwarte Guess broek gevonden voor 40$ en ik een lang zwart vest voor 45$ die normaal gesproken 170$ zou moeten kosten. Na ons Loehmanns avontuur zijn we weer verder downtown gaan lopen. Wat leuk om te zien is, is dat het je de verschillende wijken ziet en je de soort gebouwen en de mensen veranderen. Op een gegeven moment liepen we door Chelsea, een hippe homowijk en op straat zag je dus inderdaad allemaal hippe homo’s lopen. Toen we aankwamen bij 13th street vonden we een dichte deur. Er deed eerst niemand open toen we aanbelden, en op straat heb ik iemand aangesproken of hij wist of er iemand hier werkte die James Murphy heet. Hij kende wel een James Murphy, maar dat was een yogaleraar, en niet iemand die bij een record company werkt. Uiteindelijk bij de tweede keer bellen ging de deur open en liepen we een soort van pakhuis binnen. Er was niemand van het bedrijf dus zijn we de trap naar boven opgelopen. Daar vonden we weer een dichte deur. Ze waren er niet! Er was iemand anders van een ander bedrijf waar we de plaat achter konden laten die de plaat kon geven als ze er weer zouden zijn. Gelukkig, de special delivery uit Holland is voltooid.
Inmiddels was het twaalf uur en zijn op een terrasje een colaatje gaan drinken. Die was niet te drinken, maar het was wel leuk om te kijken naar de mensen die voorbij liepen. Wat een aparte types allemaal. Onderweg naar 13th street kwamen we op 7th avenue allemaal nagelsalons tegen. We vonden het wel een goed idee om een pedicure te nemen. Uiteindelijk vonden we een zaakje boven de winkelstraat. We moesten een kleur nagellak kiezen (pick a colour!!) en gaan zitten om even te wachten. Eerst konden onze voetjes even poedelen in een bak met rozeblaadjes en daarna werden ze onder handen genomen door twee dametjes uit Ecuador. Inmiddels was het een beetje laat geworden en moesten we opschieten om op tijd voor de SATC tour te zijn. We moesten ook nog eten en onze ticket halen bij het hotel. Bij Au bon pain hebben we een broodje gekocht en onderweg opgegeten. Toen we het hotel weer uitliepen op weg naar de Pulitzer Fountain was het al kwart voor drie en we moesten naar 5th avenue en 58th street! Oh oh, gaan we dat halen?? We zijn heel snel gaan lopen en zigzaggen door de straten. Toen we op 5th waren was het nog 10 blokken lopen en we hadden nog 5 minuten… we zijn nog harder gaan lopen en de laatste 5 blokken hebben we gewoon keihard gerend!!! Dunya en Annelies renend tussen al die mensen door op 5th Avenue. Nou ja, als je dus ergens moet gaan rennen in New York, is het wel zo stylish om dat te doen op 5th avenue! Gelukkig was de bus nog niet weg en konden we achterin de bus plaatsnemen. Onze tourguide heet Lyndsay en is een erg leuke meid. Onderweg heeft ze allemaal leuke feitjes verteld over bepaalde scenes en over de acteurs.
We begonnen bij het Plaza hotel, Big en “the idiot stick figure wit no sou”l hebben daar hun verlovingsfeestje. Verder 5th avenue af, terwijl Lindsay allerlei weetjes vertelde. Zo vertelde ze dat er een blooper in het intro muziekje zit. De bus die langs Carrie rijdt is eerst vol en daarna in het volgende shot opeens leeg. Wat hebben we verder nog gezien? De straat waar Carrie overvallen wordt, de straat waar Samantha woont, de public library waar Carrie en Big zouden gaan trouwen, de beddenwinkel waar Trey en Charlotte met Bunny een bed kopen, de Bleecker playground waar Miranda de nieuwe vriendin van Steve ontmoet. Eerste stop was de Pleasure Chest. De sexwinkel waar ze The Bunny kopen. Leuk klein winkeltje, met de meest rare attributen, boeken en ranzige ansichtkaarten. Hierna zijn we uitgestapt bij de Magnolia Bakery. Daar heb ik een shirtje en kookboekje gekocht. En natuurlijk hebben we een cupcake op, heerlijk was dat! Op het pleintje voor de Magnolia Bakery zat een jongen met een hele lieve puppie op een bankje. We raakten in gesprek en we hebben gevraagd waar het leuk uitgaan is in de stad. Hij gaf ons zijn emailadres zodat hij ons bij een aantal clubs binnen kan krijgen. In de Magnolia Bakery heb ik blijkbaar voorgepiept, want een of andere New Yorkse tuttebol viel me verbaal aan “just so you know, you cut in front of me!!!!” Ik bood mijn excuses aan, maar toen ging ze helemaal uit haar stekker. Okee, whatever!! Bij de bar Scout van Aidan en Steve zijn we gestopt voor een…… Cosmopolitan!!!! Hij koste wel 9$ en zat niet bij de prijs inbegrepen. Nou ja, hij was wel lekker hoor! De bar heet in het dagelijks leven O’Neals. We zijn buiten op het terras gaan zitten en vroegen aan het stelletje naast ons of ze een foto wilde maken. Dat vonden ze geen probleem en we raakten aan de praat over de tour en over wonen in the village. Het was ons al opgevallen hoe gemoedelijk en schattig Greenwich Village is. Geen hoge gebouwen, lieve straatjes. Echt heel leuk. Hier zouden we wel kunnen wonen. Het lijkt net een echt dorpje. Lindsay wist nog meer leuke weetjes te vertellen. Zo is de serie altijd opgenomen in een lenteweertje. Er zijn een paar zomerafleveringen, maar meestal is het lente. In de laatste serie is het wel winter, dit is om de sfeer en de relatie van Carrie en the Russian kouder en donkerder te maken. Wat ze ook vertelde is de reden dat Charlotte stopt met werken. De eigenaar van de galery vroeg belachelijk veel geld voor het filmen. De makers van de film dachten toen weet je wat, dan stopt ze toch gewoon met werken! We zijn ook langs beide Sushi Samba’s gereden. Daar gaan we vanavond eten! Als laatste stop zijn we gestopt bij Buddhakan restaurant in the Meatpaching district (aka MePa). Dat is het restaurant waar Carrie en Big hun rehearsel dinner hebben, Wauw wat een gaaf restaurant en gaaf om alles zo te herkennen uit de film.
Hiermee was de tour ten einde en zijn we gedropt bij de HBO winkel op 42nd street. Heel slim van ze om je daar te droppen. Dunya heeft twee SATC shirtjes, een fotoboek over de serie en een sleutelhanger gekocht. Ik heb ook een SATC shirtje gekocht een Sopranos shirt, een Bada Bing shirt en de Sopramo cookbook. We zaten nu ook vlak bij Bryant Park en the public library, dus daar hebben we ook wat foto’s van gemaakt. We mochten alleen helaas de library niet binnen. Er was een besloten feestje. Het blijkt trouwens dat de library helemaal geen boeken uitleend, terwijl Carrie wel een boek leent uit de bieb in de film… We zijn weer terug naar hotel gelopen en zijn ons daar gaan optutten voor onze avond uit bij Sushi Samba. Park Avenue en 19th street. We hebben beneden voor de deur een taxi genomen. Lopen op hakken was misschien comfortabeler geweest. Hij reed super irritant. Nou ja, was wel relaxed zo. En dat voor 10$. Sushi Samba was echt een superleuk restaurant. Leuke mensen, leuke muziek. We hebben een lekker wijntje genomen, kostte maar $11 per glas. Het menu was zo uitgebreid dat we maar besloten het 5 gangen suprise diner te nemen voor 59$ pp. Het menu was echt heerlijk. We hebben het volgende gegeten: Rauwe tonijn tartaar, rauwe zeebaars met limoen, zeezout olijolie, heilbot met boontjes, lamskotelet met pepersaus en avocado salade, een bordje met sushi en als laatste een toetje met een soort tiramisu met bladgoud en nog twee dingetjes. Hey, dat waren 6 gangen! Heerlijk! Naast ons zaten drie mensen druk met papieren te overleggen en Dunya vroeg aan die vent wat hij toch allemaal aan het doen was. Bleek dat ze een entertainment company aan het opstarten waren om zangtalent te ontdekken en beroemd te maken. Verder hebben we leuk nog even met deze mensen ,Rosie, Steven en Richard zitten kletsen en ze hebben tips gegeven over waar het leuk uitgaan is. Volgens hun is the meatpacking ditrict hot! Wat ook bijzonder aan Sushi Samba was, waren de toiletten. Niet zo zeer de toiletten, maar de service op de toiletten. Er liep namelijk een mannetje die de deur voor je open doet, de kraan voor je aanzet, zeep op je handen spuit en je een handdoekje aangeeft. Echt bizar. Zoiets hebben we nog nooit meegemaakt.
Na het eten zijn we een stukje over Park Avenue uptown gelopen en na tien bloks hebben we een taxi genomen voor het laatste stuk, deze keer koste de taxi 7$.