Four Drifters

Een van de ‘dat-moet-je-gedaan-hebben’ dingen in Nieuw-Zeeland is kayakken in de Abel Tasman baai. Een hele dag een beetje peddelen vonden wij wat veel van het goeie dus hebben wij het kayakken gecombineerd met een boottochtje en een wandeling. Met een watertaxi zijn we ergens op een strandje gedropt. Wat heel grappig is, is dat je aan land in de watertaxi gaat zitten. De taxi ligt op een trailer en de trailer wordt getrokken door een tractor. De kapitein rijdt de tractor met de trailer het water in. Klimt van de tractor op de boot en vaart weg met de boot. Dat doen ze op deze manier omdat de getijden heel sterk wisselen in de Tasman baai waardoor het water vaak te laag staat om de boot via de kant te water te laten.

Nadat we zijn afgezet hebben we een stuk gewandeld langs diverse baaitjes met goudgeel zand en groenblauw water. De stranden in Nieuw-Zeeland zijn steeds weer anders. We hebben al kiezelstranden gezien, stranden met alleen maar grote keien, stranden met zwart zand en de stranden in Abel Tasman Park hebben goudgeel zand. De wandeling eindigden in een baaitje waar onze kayak guide ons met een lunch stond op te wachten.

Na de lunch kregen we instructies over het kayakken en al snel konden we het water op. Per stel zaten we met z’n tweeën in een kayak. We zijn eerst naar een onbewoond eilandje gepeddeld waar een hele hoop vogels kwetteren en waar een pinguïn om onze kayaks heen zwom. Supergrappig om te zien van zo dichtbij. Er lagen ook een paar zeehonden op de rotsen een beetje te zonnen.

Na twee uur zijn we door het ondiepe gedeelte weer naar de haven gepeddeld en hebben we nog een paar roggen zien liggen. Het is dat onze gids ons erop wees. Je ziet namelijk alleen maar een grote zwarte vlek in het zand liggen. Al met al een superleuk uitje en dat zonder om te slaan!!