Four Drifters

We zijn vanmiddag in Sanur aangekomen. Na ons laatste ontbijtje van Wayan zijn we in gaan pakken en nog even gaan zwemmen. De lunch hebben we weer bij Pan Yoga besteld. Martin, de man van Wayan, kwam de lunch brengen samen met hun twee zoons. Stijn doet heel de week al alsof hij bang is van Wayan, maar vandaag kreeg ze hem te pakken en ontdooide hij eindelijk.

Een chauffeur kwam ons ophalen en bracht ons naar Sanur. Sanur viel meteen in de smaak. Een leuke hoofdstraat en een relaxte sfeer. We snappen nu ook waarom Jimbaran zo’n vreemd sfeertje had. Er is een groot congres van het Internationaal Monetair Fonds. Vandaar dus al die beveiliging en militairen.

In ons nieuwe huis werden we ontvangen door Bahkti en zijn vrouw Ani. Zij beheren dit huis. Er stonden sandwiches en een drankje voor ons klaar en we kregen een rondleiding. Weer een fijn zwembad. Deze keer zonder een ‘vrouwke pis’. Bij onze vorige verblijven hadden de zwembaden een hindoe standbeeld van een vrouw die een kruik met water vasthoudt waar water uitspuit. Vanwege het gekletter zijn we de dames vrouwke pis gaan noemen.

Caroline en ik zijn boodschappen gaan doen. Gelukkig is alles hier goed te lopen. Bij Hardy’s een luxe, maar dure supermarkt vonden we alles wat we nodig hadden en liepen we weer terug. Ook hier weer veel honden op straat. Ze zijn gelukkig heel rustig, ze kijken alleen even verveeld op als je langsloopt.

De mannen lagen in het zwembad toen we terugkwamen en ik ben er ook nog even ingedoken. Het was al weer etenstijd en we zijn naar Lilla Warung gelopen. Een heel fijn tentje met een leuke kaart. Geen local die hier komt, maar voor ons een heel fijn tentje. We aten soto ayam, nasi goreng en gado gado. Voor de jongens weer patat en inktvisringen. Na het eten zijn we naar huis gelopen en zijn we lekker gaan slapen. We hoorden vanmiddag al een haan kraaien, dus ben benieuwd hoe de nachtrust zal zijn.