Four Drifters

Ubud staat bekend om zijn vele ambachten en souvenirs, dus tijd om te gaan shoppen. Eerst een douche in onze bijzondere badkamer. Deze is namelijk voor 1/3 buiten. Je doucht dus met uitzicht op de blauwe lucht en de palmbomen. Daarna weer ons lekker ontbijtje. Omelet met groenten of een bananenpannenkoek. Elke ochtend brengt een medewerker van warung Ting Ting het ontbijt bij ons. Hoezo decadent?

Om 9 uur zijn Caroline en ik naar Ubud centrum gelopen. Een mooie wandeling van ongeveer een half uur. Het was nog relatief koel zo vroeg in de ochtend, al warmde het lekker op naarmate de dag vorderde. Rond het middaguur was het namelijk gewoon weer 30 graden. We koersten af op de art en crafts markt. Die viel een beetje tegen. Ook veel toeristenrommel namelijk, maar ik heb toch een leuk schilderijtje weten te vinden en twee mooie keramieken schaaltjes. Ook leuk om het afdingspel weer te spelen. In Japan zeer ongebruikelijk. Hier ben je een sukkel als je het niet doet.

Monkey Forest road schijnt nu de hotspot voor shopping te zijn dus we zijn de straat gaan verkennen. Ik denk dat we totaal gezien nog geen kwart van Ubud hebben gezien, want we vonden om de 5 meter wel een winkeltje dat de moeite waard was om te bezoeken. Uiteindelijk zijn er jurkjes, hoedjes, zilveren sieraden, shirtjes en sarongs gekocht.

We besloten op ons gemakje weer terug te lopen, wat wel erg lang duurde omdat we nu de winkels aan de andere kant van de straat konden bezoeken. Ook nog een late lunch in een leuk restaurantje dat grensde aan een soort mini oerwoud. Prachtig hoe Ubud verscholen ligt tussen al dat groen.

Terug bij de villa hadden de mannen net een zwempauze. Met z’n allen zijn we weer het zwembad ingedoken om af te koelen. Ongelofelijk lekker! De jongens krijgen ook geen genoeg van het zwembad. Caroline bood aan met de jongens te eten zodat Maarten en ik samen uit eten konden. Wat een goed idee. Samen zijn we door de straatjes van Penestanan naar een warung gelopen en aten we spring rolls, soto ayam en nasi campur. Erbij een glaasje rijstwijn. Leek mij als wijn en sake liefhebber leuk om eens te proberen. Nou dat weten we ook weer. Dat is niet te zuipen. We hebben ons best gedaan, want alcolholverspilling houden we niet van, maar we kregen het niet weg. Gelukkig is het alternatief Bintang. Het Indonesische Heineken. Dat smaakte wel.

Onder het eten kwam er ook nog even een hond aandachtig naar mij staren. Straathonden en ook hondsdolheid zijn een groot probleem in Bali en laat ik nou geen fan van honden zijn. Tot nu toe valt het mij heel erg mee. We komen heel veel honden tegen en die zijn heel mak en relaxed. Je zou ze zelfs ook goed verzorgd kunnen noemen.

Sterker nog, je zou ze zelfs lief kunnen noemen.

Na ons diner dronken we nog een gin tonic en een Bacardi cola bij ons cafeetje om de hoek en hebben we Kolien de oppas afgelost. Die had het gelukkig niet zo druk gehad. Nog even gekletst en de dagboekjes bijgewerkt. Het verslag van gister heb ik ook nog even bijgewerkt.

Wat is Ubud een fijne plek! Morgen vertrekken we naar Jimbaran. Achteraf hadden we nog veel langer willen blijven hier! We moeten dus maar weer een keer terug.