Four Drifters

Om 9 uur vertrokken we met onze driver naar het oosten van Ubud. Daar hebben we een waterval bezocht. Heel erg gaaf! Stijn en Jasper wilden alleen allebei niet zelf lopen dus we sjouwden ze de trap af. We waren vroeg, dus het was nog niet zo druk. We hebben even pootje gebaad en zijn weer aan de klim naar boven begonnen. Poe, dat was wel even zweten. Stijn zat in de draagzak en Jasper bij Maarten op de arm. Jasper had het echt niet naar zijn zin. Moe en warm. Een ijsje toen we weer bovenaan waren suste de boel gelukkig.

Volgende stop was een vlindertuin vlakbij. Met hele mooie vlinders en ‘ontzettend veel’ zoals Jasper het beschreef. Als je omhoog keek zag je ze allemaal mooi fladderen. Er waren blauwe, zwart met gele, bruine, rode, prachtig! We zagen wel veel vlindertjes ‘slapen’ op de grond en het was ook oppassen dat je er niet op ging staan.

Tijd voor de lunch. Op ons verlanglijstje stond een belangrijk Balinees gerecht: Babi Guling. Voor speciale gelegenheden wordt er een speenvarken in zijn geheel geroosterd en geserveerd. Onze driver Diana, de broer van onze host Ting Ting bracht ons naar het beste Babi Guling restaurant van Bali volgens hem. En jeetjemieneetje wat was dat lekker. We aten de huid, niet normaal hoe lekker ze dat kunnen bereiden. We aten het vlees, met een heerlijke kruidige boemboe. En we aten gefrituurde stukjes vlees. Heerlijk zoute knapperige stukjes. We aten zelfs nog wat groenten met vers geraspte kokos en dat smaakte ook heerlijk. Wat een traktatie!

Tijd voor de volgende stop, maar eerst een traktatie van Stijn. Een hele volle poepluier. Arme jongen, hij zat helemaal onder. Op de vloer van het toilet verschoond en gelukkig was het een open restaurant. Stijn moest het de rest van de dag wel zonder broek doen en in zijn luiertje lopen.

Next stop waren de beroemde rijstterrassen van Tegalalang. Onder andere bekend van de film ‘Eat Pray Love’ met Julia Roberts. Een heel erg toeristische plek, maar wat was dat prachtige zeg! Allemaal lagen groen boven elkaar en daar om heen palmbomen. Prachtig!!! We kochten een toegangskaartje voor €0,60 pp en liepen de trap af naar beneden. Jasper zat bij mij in de draagzak want beide jongens waren in slaap gevallen in de auto. Stijn werd wakker en wilde nog wel zelf lopen, maar Jasper mocht lekker op mijn rug in de draagzak. Hij vond het wel gezellig zo en samen zijn we helemaal naar beneden gelopen en een stukje de rijstvelden op omhoog. Caroline, Maarten en Stijn zijn halverwege gestopt. Het was echt prachtig en ik had nog wel meer willen banjeren door de rijstterassen, maar dat is niet echt relaxed met 18 kilo kleuter op je rug. Na even rond gekeken te hebben ben ik met Jasper op mijn rug weer omhoog geklommen en zijn we met z’n vijven op een terras met uitzicht wat gaan drinken.

Weer terug in de auto en richting villa Ting Ting.

Onze driver polste ook nog even of we een kopje Koffie Luwak wilde proberen. Ik had daar wel eens van gehoord. Een katachtige nachtdier eet koffiebonen, maar verteert ze niet. Hij poept ze uit en deze koffiebonen worden gewassen, gebrand en gemalen. Dat moesten we proberen dachten wij. Het kwam er uiteindelijk niet van en dat is maar goed ook. Later las ik namelijk in de Lonely Planet dat deze koffie zo booming is dat men de vraag niet meer aan kan. Mijn gedachte was dat ze stiekem gewone bonen als koffie luwak verkopen. Dat is niet het geval. Er zijn nu luwak farms ontstaan waar deze beestjes gedwongen koffiebonen moeten eten. Het wordt ook wel vergeleken met het dwang voeren van ganzen. Er zijn ook koffietentjes die een Luwak in een kooitje houden en kunstjes laten doen. Extra zielig aangezien het nachtdieren zijn en ze dus uit hun normale bioritme worden gehouden. Hoe leuk een kopje poepkoffie ook klinkt, hier willen wij niet aan mee werken.

Aangekomen bij de villa doken we in het zwembad om heerlijk af te koelen van ons uitje. Jasper en Stijn aten lekker vroeg en gingen op tijd naar bed. Toen ze sliepen zijn Maarten en ik bij warung Paddy Point nasi goreng, geroosterde eend, rendag en Balinese curry af gaan halen. Dat is echt een voordeel van ons wijkje. Officieel zitten we niet in Ubud, maar in het dorpje Penestanan. Het is een heel fijn dorpje. Rustig, maar met voldoende leuke winkeltjes en restaurantjes. Heel gezellig dus en allemaal leuke plekjes om eten af te halen.