Oh, wat hebben we lekker geslapen. Geen loeiende airco, geen apen die op het dak lopen. Alleen af en toe een krekeltje. Jojo, de reisleider heeft het hier hardstikke koud. Wij vinden het erg lekker. In Taman Negara hebben we 37 graden gehad en veel zon, hier schijnt de zon ook volop en is het max 25 graden. Elke dag valt hier een enorme bui, je bent binnen 1 minuut drijfnat. Gelukkig duurt het nooit langer dan een half uurtje als het regent.
Vandaag hebben we de Cameron Highlands verkent. Met de bus zijn we naar een theeplantage en een thee fabriek geweest. Leuk om te zien joh! Die theeplukkers hier moeten hele steile paadjes op en af om te plukken. De maleiers doen niet zelf plukken, zij hebben hun eigen polen. Dat zijn voornamelijk Indiers, Bangladeshernezen (?) en srilankeezen. We hebben thee gedronken en natuurlijk ook gekocht. Omdat het hier zo hoog en smalle weggetjes zijn moesten we overstappen in een kleinere schoolbussen. Nu zijn de Maleiers zelf klein…. maar de schoolkinderen zijn nog kleiner. Het was hilarisch, met zn allen opgevouwen in een geel busje van minstens 50 jaar oud. Hobbelend over kleine weggetjes. De sfeer zat er gelijk goed in. Ze noemen het hier ook wel de tuin van Maleisie, dus veel groente en fruit kraampjes. Op de markt hebben we van alles geproefd en ook wat dingen meegenomen. “Lekker, mandarijn” , zei een meisje opeens tegen mij. Sommige spreken hier een beetje Nederlands. Die mandarijnen waren inderdaad ontzettend lekker. Ze zijn gifgroen van kleur, dus dat is een beetje apart. Er liggen hier ook nog veel meer onbekende fruit en groentesoorten. Echt prachtig zo’n markt. We kregen enorme zin om te koken, maar dat gaat niet lukken hier. En mee naar huis meenemen ook niet. Het meisje van de kraam sprak nog meer Nederlands tegen een van de jongens uit onze groep zei ze ‘dag mooie jongen’ Iedereen van de groep lag zowat op de grond van het lachen. Het is heel gezellig dus hier. We zijn ook nog in een vlindertuin geweest waar naast vlinders ook slangen torren en wandelende takken zijn. En met torren bedoel ik ook torren, wel 10 cm groot. En de wandelende takken ook. Eens kijken of we vanavond wat foto’s op de site kunnen zetten. We hebben ons fotokaartje net weggebracht om op cd te zetten. We hebben tot nu pas 300 foto’s…
Voor de lunch zijn we naar restaurant Jasmine geweest. De eigenaar heeft 16 jaar in NL gewoond en raad eens waar het naast zat…. De ING bank!!! Volgens mij sluiten ze weinig levensverzekeringen, want ik ben er nooit een tegen gekomen. In het restaurant werden de tafel volgeladen en hebben we super gegeten. Primanassie!! Na het eten kwam de karaoke instalatie te voorschijn en werd er gezongen. Vooral door de eigenaar en door Jojo. Een gouden en gevoelig stemmetje heeft die Jojo. Hij is ook dol op het liedje “daar aan dat kleine cafe…..”. En als uitsmijter zette meneer Wong Frans Bauer aan en toen was een polonaise door het dorp onvermijdelijk. Haha, hoe krijg je 20 Maleisiers op een rij met hun mond open….
Vanavond staat er chinees fondue op het programma of pondue zoals Jojo het noemt. In de jungle moesten we ook onze lampzak meenemen ipv onze zaklamp. En onderweg nemen we af en toe een koppiestop.
Morgen vertrekken we naar Penang, dus vanaf daar zullen we weer een log plaatsen.
Terima Kashi, sama sama