Gisteravond hebben we ons af laten zetten door een taxi op het treinstation. We hadden ruim de tijd genomen om er te komen en we konden zelfs een paar taxi’s laten lopen. Niet alle taxichauffeurs willen in Bangkok namelijk de meter aanzetten voor buitenlanders, maar willen alleen een prijs afspreken. De meterprijzen starten op 35 baht en daarna een tikprijs van 2 baht. Dit maakt een tripje met de taxi een stuk aantrekkelijker.
Op het station was al snel duidelijk welke trein we moesten hebben en we hebben hier nog water ingeslagen en snacks voor onderweg. Er blijken hier allerlei nachttreinen te vertrekken waar veel reizigers op af komen.
We hadden in de trein een eigen cabine met bank/stapelbed en fonteintje. We kregen ook een maaltijd geserveerd en er komt zelfs nog iemand je bed opmaken. Veel meer luxe dan we verwacht hadden. Ow en je krijgt er ook een gratis kakkerlak bij :-).
De treinreis zelf was er vooral 1 van weinig slapen, want de trein maakt aardig wat herrie en onderweg stopt hij nog hier en daar. De machinist weet volgens ons niet zo goed hoe de rem werkt. Hierdoor konden we wel mooi de zonsopgang zien en beetje naar buiten turen. Hoop buffels en groene velden.
De trein kwam precies om 8:25 aan in Nong Khai. Hier kan de NS nog wat van leren. Een treinreis van meer dan 12 uur en precies op tijd rijden.
Op het station staan direct Tuk Tuk drivers te wenken of je voor weinig geld door hen naar de grens gebracht wil worden. Deze heren hebben we maar even vriendelijk genegeerd. Op het station bleek er namelijk een trein naar Laos te gaan (Thanaleng) en dit voor de bespottelijke prijs van 20 bath per persoon. Dit lijntje is speciaal aangelegd voor de toeristen, want je ziet er geen localen mee reizen. De trip duurde ongeveer 15 minuten.
Aangekomen in Thanaleng moet je je eerst melden bij immigration om de formaliteiten af te handelen. We hadden ons visum vooraf geregeld, maar dit blijkt ook ter plaatse goed te doen te zijn. Het enige is, is dat wij sneller door al het papierwerk heen waren.
Om in Vientiane te komen hebben we met zijn achten een taxi gedeeld. De chauffeurs waren hier minder blij mee, maar het is gewoon wachten en net doen of ze je niet begrijp (doen ze ook bij jou) en uiteindelijk heb je 8 man bij elkaar om in een minibus te stappen.
Onderweg hebben we met de chauffeur gebrabbeld over de nationale trots: Beerlao. Very good beer! We werden in het centrum van Vientiane gedropt en hier staan al direct weer tuk tuk drivers klaar om je verder te brengen. Wat opvalt is dat ze een stuk minder opdringerig zijn dan in Bangkok (gelukkig). We besloten te lopen naar ons hotel, zodat we direct de buurt konden verkennen.
Wat ontzettend opvalt is dat de mensen hier super vriendelijk en behulpzaam zijn. Ze lopen bijna met je mee naar het hotel om het precies te wijzen. Hier kunnen we het wel even volhouden hebben we het idee….