Nieuw hoofdstuk, Vietnam!

Good afternoon Vietnam!!!

Na een brak nachtje werden we wakker van de wekker om 6:30. Ik sliep nog als een blok en was ook even in de war. Was het wel ochtend? Het was nog donker buiten. Had ik de wekker verkeerd gezet? Maar hier gaat de zon wat later op dus het klopte. Vannacht zijn Jasper en Stijn allebei wakker geweest. Dorst van de pizza van gister! Daarnaast hebben we sinds vandaag een buurman of vrouw en is het opeens heel gehorig. Zelfs het piepje van de airco horen we van onze buur.

Snel douchen, Jasper en Stijn sliepen nog even door. Stijn moesten we zelfs wakker maken om 8:00. Dat is ook voor het eerst, meestal is hij als eerste wakker. Ingepakt en een Grab taxi besteld. Voor 2 euro meer een wat luxere variant besteld. Nou ja, luxe bleek niet de juiste omschrijving. Hij was ruimer dan gemiddeld, maar verder een oud bakkie. Verder helemaal prima en we waren snel op de airport.

De pocketwifi weer ingeleverd. Blijft een handige uitvinding. Kost een paar euro per dag en je haalt hem op het vliegveld op en levert hem daar weer in.

Inchecken en alle controles gingen snel deze keer. Ze checken wel alles strenger dan we tot nu toe gewend zijn en we moesten meerdere malen onze visums laten zien. Bij onze gate wilden we nog wat eten, maar er was niet veel. Troosteloze en sfeerloze boel. Tja, dat krijg je als je met low cost maatschappijen vliegt. Dan maar een muffin, aan boord krijgen we zo nog een maaltijd.

De vlucht ging weer heel goed. Onze binkies doen het echt supergoed op reis. Beiden vielen nu ook al snel tegen mij aan in slaap dus kon ik lekker mijn luisterboek luisteren.

Aangekomen in Hanoi airport ging alles weer supersnel. Bij de douane verwachtten we wat oponthoud en strenge ambtenaren die moeilijke vragen gingen stellen, maar ze waren bijna vriendelijk te noemen en we mochten al snel doorlopen. Buiten stond onze chauffeur ons op te wachten en werden we naar het oude centrum van Hanoi gereden genaamd ‘old quarter’. Onderweg vielen vooral de hoeveelheid brommers en scooters op. En het verkeer is ook hier lekker chaotisch. Jeetje wat een drukte. Onze chauffeur gaf aan dat we er waren en nog 1 minuutje zelf moesten lopen. Snel gecheckt op de Google maps offline kaart die we gedownload hadden. Met je bagage en twee kids wil je niet ergens op straat staan. Het klopte en het hotel was in de tussentijd gebeld en iemand kwam onze bagage halen.

Onze auto stond natuurlijk gigantisch in de weg volgens diverse Vietnamese brommerbestuurders. ‘Toet toet!!!’ We stonden opeens midden in het chaotische Aziatische gekkenhuis straatleven waar Hanoi zo bekend om staat. Stijn snel in de draagzak en Jasper goed handje vasthouden en hup gaan! Als tip had ik van meerdere mensen al gehoord dat je bij het oversteken in Vietnam gewoon moet gaan en niet meer moet stoppen. Klinkt als gekkenwerk, maar verrek, het werkt! Iedereen suist nonchalant om je heen. Verder op straat zit en loopt alles door elkaar. Lokale tentjes, westerse tentjes, hostels, chique hotels. En dat in maar twee minuten lopen. Heerlijk! Ik weet weer waarom ik zo van Azië hou.

Ons hotel Elpis was opeens een oase van rust toen we binnen waren. We werden heel leuk ontvangen en kregen een welkomstdrankje. In de hal hangt een groot aquarium wat de jongens prachtig vonden. Het is een simpel, maar gemoedelijk hotelletje. Voor twee kleine aangrenzende kamers betalen we ook maar €25 per nacht.

We hebben ons geïnstalleerd en zijn naar een restaurantje gelopen dat het hotel ons aanraadde, new day restaurant. We zitten midden in het oude centrum, dus heel sfeervol en authentiek op straat. Wel goed opletten met de jongens. Er is geen stoep en het verkeer komt van alle kanten. Wel grappig dat Jasper en Stijn helemaal niet onder de indruk lijken van deze nieuwe wereld waar we in beland zijn. Ze lopen gewoon vrolijk met ons mee.

Bij het restaurant werden we bij andere gasten aan tafel gezet. De tent zat vol met een mix van locals en toeristen. Heel gezellig sfeertje en een uitgebreide kaart. Wij bestelden groene papaya salade, verse springrolls, spare ribs en gefrituurde. Het een smaakte beter dan het ander, maar prima maaltje. Het personeel was ook erg leuk. Op het vliegveld en in de korte wandelingen op straat merkten we al dat vooral Stijn een enorme aantrekkingskracht heeft. Ze zijn hier dol op kinderen en Stijn werd in de korte wandeling naar het restaurant meerdere malen bewonderd en ook aangeraakt. Ho! Even opletten, maar Stijn leek het niet vervelend te vinden. Het personeel in het restaurant gaf ook een en al aandacht en ging ook met Stijn aan de haal. Een jongen liep de hele zaak door langs alle andere collega’s. Meestal is Stijn wat eenkennig, maar tot nu toe in Vietnam niet! Hij zat zelfs extra te sjansen en te geinen. Als Stijn het prima vindt, vind ik het ook prima.

Weer terug naar ons hotel gelopen en de jongens naar bed. Wij hebben verder nog wat dingen uitgezocht. Morgen is Jasper jarig!!! Superleuk, want daar hebben we het natuurlijk al maanden over dat hij hier jarig is. Er zijn cadeautjes uit Nederland, we gaan chocoladetaart eten, een cadeau in de speelgoedwinkel uitzoeken en naar een waterpoppenshow. Morgen meer!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *