Vanochtend was Stijn weer lekker rond 6 uur wakker. Pffff, uitslapen is er niet bij de laatste tijd. We vertrekken naar Hoi An vandaag, dus op tijd zijn was niet zo erg. Inpakken, douchen en de jongens aten vast wat rijstcrackers. Het was nog geen acht uur en we gingen op pad voor het ontbijt. We hebben de receptioniste later eerlijk verteld wat we van het ontbijt vonden. Ze was blij met de feedback.
Alleen beetje jammer dat veel restaurantjes nog niet open waren. Meesten pas rond half 9. Na even rondgelopen te hebben vonden we een leuk plekje dat open was. Wel twee keer zo duur dan een gemiddeld restaurant, want een westerse kaart. We aten superlekker, gelukkig. Zoals in de meeste restaurants maken ze alles vers dus het duurde even voordat het eten kwam. We kwamen een beetje in tijdnood, want onze pick up voor de airport kwam al om 9:00. Snel even het hotel een appje gestuurd dat we wat later waren. Superhandig om zo met het hotel te communiceren. En geen probleem dat we wat later waren.
Onze driver was netjes op de nieuwe tijd aanwezig. De rit ging heel soepel, maar met het gebruikelijk getoeter om de 100 meter. Inchecken bij Vietnam airlines ging snel, al waren we eigenlijk iets te vroeg. Het is een binnenlandse vlucht, dus je slaat immigratiecontroles over. Gaat dus iets sneller, maar wij vonden ruim de tijd hebben wel zo fijn.
De vlucht vertrok ongeveer op tijd en duurde maar 1 uur en 10 minuten. Het vliegen gaat ons heel goed af. No stress dus. Jasper en Stijn weten al wat er van ze verwacht wordt en weten dat bepaalde dingen niet mogen. Zoals je gordel los maken, duwen tegen de stoel voor je en filmpje kijken tijden opstijgen en landen. Tijdens stijgen en dalen krijgen ze iets te eten van ons ter afleiding en voor de oortjes. Meestal rozijntjes die internationaal goed vertegenwoordigd worden in de supermarkten.
Na het landen stonden we binnen een half uur weer buiten en hadden we onze chauffeur gevonden. Een pick up is iets dat we elke keer wel regelen. Met z’n tweetjes zouden we wel een lokale bus of iets dergelijks nemen, maar met de jongens erbij is dit wel heel erg handig. Kosten zijn ook te overzien. Meestal €10 tot €15 voor een rit tussen de 30-60 minuten.
Bij aankomst bij ons verblijf werden we heel leuk opgevangen door onze host Dinh. Via Airbnb hebben we dit verblijf geboekt. Kosten €40 per nacht. Van Airbnb hadden we nog een goedmakertje gekregen na ons verblijf bij het omaatje in Japan. Per saldo betalen we nu €25 per nacht. En wat heb je daar dan voor? In principe is dit een homestay. Je logeert dus bij iemand thuis. We hebben de gehele bovenverdieping voor ons zelf met twee luxe ruime kamers en twee badkamers. Airco en ontbijt inbegrepen. De benedenverdieping is van de familie, maar mogen wij ook gebruiken. Ze hebben ook een restaurant erbij en daar zijn ze meestal te vinden. Echt superleuk sfeertje en mooi verblijf! Zelfs nog een balkon die grenst aan de tropische tuin en een gevulde koelkast. De host Dinh is ook heel erg lief en heeft ons al allerlei mogelijkheden hier aan gekomen.
We zijn de kamers gaan inrichten en bedachten wat we vanavond zouden doen. Naar het oude centrum of hier in de buurt wat eten. We besloten hier in het wijkje wat te gaan eten. We zijn 8 nachten in Hoi An, dus nog tijd genoeg. We zitten 2 kilometer van het centrum van Hoi An. Fietsen met kinderzitjes zijn inbegrepen bij het verblijf! Het valt meteen op dat het verkeer hier een stuk relaxter is dan in Hanoi. Niet wat betreft getoeter, maar een stuk minder druk in ieder geval. Bij Restaurant 328 van Han streken we neer. We waren de eerste gasten en er kwam meteen een mand met speelgoed tevoorschijn inclusief bijbehorend kindje van 1,5 jaar oud. De kindjes speelden heel gezellig tot het eten op tafel kwam. We aten 3 lokale specialiteiten uit de streek. Wonton met zoetzure saus, deegpakketjes in de vorm van een roos en een lokaal noodlegerecht. Echt heerlijk en van de noodles bestelden we nog een portie.
Na het eten liepen we weer naar huis. Jasper en Stijn helemaal hyper, bezweet en met rode wangen. De eigenaresse stimuleerden het spelen en alles mocht. Uiteindelijk renden ze dus rondjes in de keuken en trommelden ze met al het muziekspeelgoed als een orkest door de zaak. De andere gasten vonden het ook allemaal prima en deden ook nog wat duiten in het zakje. Naar bed brengen duurde wat langer dan gemiddeld met twee uitgelaten en dorstige kinderen. Gelukkig zag ik een grote haan onder ons slaapkamerraam… zucht 😄
Toen we terug kwamen begon Dinh over de special night in de old town. Uh, wattus? Shit, er begon mij iets te dagen… elke maand is er een speciale avond met honderden lantaarns in het oude stadscentrum en dat was dus vanavond. Nee!!!! En dat hebben wij nu gemist. Stom en baal er eigenlijk wel beetje van, maar ‘Let it gooooo, let it gooooooo’. Wij hadden anders geen leuke avond gehad bij 328 restaurant.