Een dag met een goud randje

In de ochtend ben ik (Annelies) op tijd opgestaan om de stad in te gaan voor een gold leaf workshop. Kanazawa staat bekend om zijn bladgoud. Bijna alle Japanse bladgoud artikelen komen uit deze regio. Met de bus ben ik er naar toe gegaan en ik had het gelukkig snel gevonden. Jammer genoeg regent het wel dus pluutje mee.

Aangekomen bij Sakuda gold leaf factory werd ik naar een kamertje geleid (schoenen uit) en kreeg ik de keus uit een aantal artikelen die ik kon bedrukken met bladgoud. Ik koos voor een zwart klein doosje. Op een sticker a la schilderstape kon ik met vormpjes en een potlood een tekening maken. Die moest ik met een klein mesje uitsnijden. Vervolgens de uitsnijsels verwijderen en de overgebleven sticker op het doosje. De bladgoudmeneer die mij hielp deed er wat lijm op en toen kon het plakwerk beginnen. Ik mocht er een groot vel bladgoud op plakken en daarna met een kwastje mooi uitstrijken. Leuk werkje! In het kamertje liggen ook overal flintertjes goud. Het zat ook onder mijn sokken!

Met een uurtje was ik klaar en totaal kostte deze workshop nog geen 10 euro. Grappig toch. Na het knutselen kreeg ik ook nog een kopje thee met bladgoud. Lekker, al proef je niks van het goud. Ik ben nog een stukje door Kanazawa Castle park gelopen en met de bus weer naar ons huis gegaan. Vandaag vertrekken we naar Ainokura. Een traditioneel dorpje met houten huizen. Wij hebben een overnachting in een van deze huizen geboekt.

Trouwens nog even over die paraplu’s. Het was ons de vorige keer al opgevallen, maar Japan is echt helemaal ingespeeld op paraplu’s. Je kunt ze overal gratis lenen, zelfs op de stations. En bij alle winkels en restaurants staan speciale paraplubakken voor je natte plu. Of, dat is ook een slimme variant, een plastichoesje om over je plu te schuiven. Superhandig!

Rond half 2 checkten we uit bij ons huis en gingen we op pad. Alle bagage paste zonder proppen in onze auto, dus dat is fijn. Na ruim een uur rijden kwamen we in ons dorpje en hadden we yomoshiro guesthouse gevonden. We werden meteen hartelijk ontvangen door de eigenaar. We hadden 1 kamer met z’n vieren geboekt, maar hebben er 2 gekregen. We zijn vandaag de enige gasten. Overigens hebben ze maar 4 kamers. We kregen groene Japanse thee met iets lekkers en de jongens wilden ook perse thee drinken. Verbaasde ons eigenlijk dat ze het lekker vonden, maar ze vonden het heerlijk.

We zijn een rondje in het dorpje gaan lopen, helaas weer met paraplu’s. Het is niet koud, dus de jongens mochten van ons met de sandaaltjes in de plassen stampen en vonden alle geultjes en stroompjes water reuze interessant. De huizen in deze streek hebben een hele aparte bouwstijl. Alles is van hout en de daken zijn van een soort riet. De huizen zijn ongeveer 300 jaar oud en zonder spijkers of schroeven gebouwd. Elke 20 jaar wordt het dal vervangen en dat kost ongeveer 2-4 weken. In alle huizen wordt in de woonkamer een vuurtje gestookt. Zonder schoorsteen, dus het stond al snel blauw. Op dat vuurtje worden forellen langzaam geroosterd voor het avondmaal.

Na een uurtje wandelen zijn we een ijsje gaan eten in het enige ‘restaurantje’ van het dorp.

En uiteindelijk was het tijd voor onze Japanse maaltijd in ons verblijf. Kimono van het huis aan en hier ook weer geen stoelen. Zitten en slapen gebeurt op de grond.

We kregen alle vier een klein minitafeltje met lekkers. Het zag er prachtig uit en ook voor de jongens was er een feestmaaltje gemaakt. We hadden tempura van lokale groenten. Sashimi van karper, geroosterde forel, bamboescheuten, tofu en miso soep. Superlekker allemaal en de jongens aten ook enthousiast van hun tafeltjes.

Na het eten kregen we nog uitleg over lokale muziekinstrumenten. Jasper en Stijn mochten met alles meedoen en herrie maken. Wat een feest! Van te voren leek ons dit niet de ultieme kindvriendelijke accommodatie, maar het was echt helemaal super! De jongens gingen ook allebei heerlijk slapen na het eet en muziekfeestje. Morgen reizen we verder naar Hida Takayama.

3 gedachtes aan “Een dag met een goud randje

  1. Els Vonk

    Leuk, die workshop. Ik had zo mee willen doen. Jammer dat het tot nog toe veel geregend heeft. Maar zo te zien deert het jullie niet. Veel plezier!

  2. Andre

    Leuk:
    – om elke dag te kunnen lezen hoe de wereldreis verloopt
    – dat julie niet slapen in hotels zo krijg je veel meer mee van het land en de gewoonten
    – dat de kleintjes zich zo makkelijk aanpassen ook met eten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *