Jasper was vandaag weer voor zessen wakker en dat is echt te vroeg voor hem. Ze gaan de laatste dagen redelijk op tijd naar bed, tussen half 8 en 8 slapen ze meestal wel, maar Jasper slaapt dus per saldo veel te kort. Hier geen hanen, maar de zon komt wel heel vroeg op en waarschijnlijk wordt hij daar wakker van. ‘Het is toch ochtend?’ zegt hij dan.
Vanmiddag gaan we met een gids op pad voor een food tour door de stad. In de ochtend zijn we weer naar het Tao Dan park gegaan. Vandaag is het zaterdag dus extra druk met locals die weekend komen vieren. Het was gezellig druk. Gisteren waren er een hoop andere niet Vietnamese kindjes. Vandaag waren Stijn en Jasper de enigen in de speeltuin. Ze speelden in het binnen gedeelte en gingen buiten van de verschillende glijbanen. Grappig detail is dat Stijn voor de vakantie en in Japan glijbanen heel erg eng vond. Nu klimt hij helemaal zelf naar boven en roetsjt naar beneden. Zo snel kan het dus gaan.
We wilden ergens lunchen waar de jongens zich ook konden vermaken en kozen Au Parc. Dat zit naast Propaganda waar we van de week aten en het een beetje vonden tegenvallen. Het zit in het zelfde pand en is van dezelfde eigenaar, maar met een andere kaart en op de 2e verdieping zit een leuke speelhoek. Met een heuse nanny om toezicht te houden en te vermaken. Ik dacht dat het gewoon een moeder was die meespeelde, maar het was de nanny.
Wij konden dus relaxed even zitten en wat te eten uitzoeken terwijl de jongens met de mega kraanwagens speelden. Het eten was deze keer heel lekker, al stond er niks Vietnamees op de kaart. We namen een soort sandwiches met allerlei lekkere vulling zoals kaas, bacon en avocado. Om twee uur begint de tour, dus we doodden de tijd op ons gemakje, terwijl de jongens speelden.
We liepen naar de Ben Thanh markt waar we onze gids zouden ontmoeten. Het was 10 minuten lopen en de jongens hobbelden braaf mee ondanks de warmte. We zijn benieuwd hoe het straks gaat tijdens de tour. We maakten kennis met Kent, onze Vietnamese gids en schoven meteen aan voor het eerste hapje. Bij een klein stalletje op plastic krukjes. We aten Banh Beo Hue. Kleefrijstballetjes met saus en vulling. Smaakten heel erg lekker, maar ik at het niet op. Ik had express maar een klein broodje bij de lunch, maar zat toch een beetje vol en we krijgen nog meer tijdens deze tour. Erbij dronken we een sapje van vers geperste suikerriet. Dat was ook heel lekker! Heel zoet natuurlijk, maar gemixt met ijs, limoen en ananassap dus toch lekker fris.
Inmiddels waren Jasper en Stijn compleet ingekakt. Ze waren allebei moe van het spelen en de te korte nachten. Stijn is bij mij op de rug in de draagzak gegaan en viel vrijwel meteen in slaap. Maarten nam Jasper op de arm. We dachten dat we alleen op de markt zouden blijven, maar we maakten een wandeling naar een banh mi winkeltje, de bekende broodjes. De beste van de stad volgens Kent. Er stond een rij voor de deur, dus hij is in ieder geval populair. Kent vertelde dat ze bij dit kraampje al het vlees zelf maken en alleen open zijn tussen 2 en 6 uur ‘s middags. Per dag verkopen ze in die korte periode 3000 broodjes!
We hadden een half uurtje gelopen en hadden inmiddels twee slapende binkies. Jasper was op de arm van Maarten in slaap gevallen. Dan is hij echt moe! We aten ons broodje in het Tao Dan park waar we inmiddels vlakbij waren. Jasper sliep door en hebben we op een bankje gelegd. Stijn was inmiddels wakker en slurpte van het suikerriet drankje.
Tijd voor een tweede wandeling, nog steeds met een slapende Jasper op de arm. Stijn zat nog tevreden in de draagzak op mijn rug. Dit was ook weer een fikse wandeling die eindigde bij een parkje waar we op een stoepje allemaal een bordje groene papaya salade kregen. Dit was letterlijk streetfood. Kent vertelde dat het zaakje ooit begon met één mevrouwtje, maar dat ondertussen de hele familie moet bijspringen. Populair zakje dus. Kent vond het grappig om te horen dat op straat eten verkopen in Nederland helemaal niet mag zonder vergunningen en allerlei andere papieren en professionele voorzieningen.
Jasper was inmiddels ook wakker en de jongens waren inmiddels wat opgefrist na hun middagdutjes. Bij de papaya salad werd een soort kroepoek geserveerd dus daar smulden zij van. Het werd ook geserveerd met stukjes gedroogd rundvlees. Ook errug lekker. We overlegden even met Kent over het vervolg van de tour. Onze jongens zijn heel flexibel, maar het moet wel leuk blijven. De volgende stop was maar 3 minuten lopen, dus dat was prima te doen. Ze liepen allebei gezellig zelf mee.
Bij deze stop aten we Banh Xeo. De rijst en kokosmelk pannenkoek met taugé, garnaal en varkensvlees. Met grote slabladeren en kruiden zoals munt en basilicum maak je een pakketje en die dip je dan in de vissaus. Heerlijk! Kent bestelde ook nog wat gefrituurde soft shell krab. Jasper en Stijn aten ondertussen popcorn. Een Vietnamese snack van gepofte mais. Nee hoor, niks Vietnamees aan. We kwamen een kraampje onderweg tegen en Jasper is sinds Disney Tokyo dol op popcorn. Stijn at ook van de krab. Hij zei dat hij niet wilde, maar we legden gewoon wat stukjes voor zijn neus en die at hij lekker op.
Hierna volgde de laatste stop, het toetje. Bij een klein winkeltje aten we (of dronken we) kokosmelk met tapioca sliertjes en gekookte bonen. Smaakt het net zo apart als het klinkt, maar toch een frisse en zoete afsluiting. In het winkeltje hing een grote tv waar karaoke liedjes voorbij kwamen. Kent en de eigenaar van de toetjeswinkel zongen wat liedjes en dat klonk best aardig. Al klinken die Aziatische karaoke liedjes altijd hetzelfde in mijn oren.
Met z’n allen namen we een taxi naar ons appartement waar we afscheid namen van Kent. We boekten deze tour via het platform WithLocals en het was echt een leuke tour met locale tentjes. Kent vertelde later dat we vandaag ongeveer 7 of 8 kilometer gelopen hebben! We hebben lekker gegeten en wat van de stad gezien. Naarmate de tour vorderde kregen Jasper en Stijn ook de smaak te pakken en liepen ze aan de hand van Kent door de achteraf straatjes van Saigon.
Weer aangekomen bij ons appartement aten Jasper en Stijn nog wat noodles en bloemkool en gingen ze onder de douche. Wij aten niks meer, zo vol zaten we! Toen de jongens sliepen pakten wij de spullen in. Morgen eindigt ons Vietnamese avontuur en vliegen we naar Taiwan.