Four Drifters

Gisteravond nog met de stofzuiger en spuitbus een stuk of 4 spinnen verwijderd. Gelukkig hebben we ze tot nu toe steeds buiten de slaapkamers gezien. Zonder overdrijven zijn ze inclusief poten wel zo groot als je handpalm. Denk dat de stofzuigerzak wel vol is nu 😄

Vandaag weer prachtig weer en het uitzicht op Fuji-san was weer spectaculair. Het verandert ook steeds, echt bijzonder om te zien.

Vandaag hoeven we pas om 12 uur uit het huisje dus rustig aan. Terwijl ik stond te douchen zag ik door het raam iets roken bij de electriciteitspaal achter het huis. Wat is dat nou voor geks? We bleven af en toe rook zien en een paar takken waren ook wat bruinig. Het leek er op dat er een brandje in ontwikkeling was… We hebben de beheerder een berichtje gestuurd en binnen een uur klom er een mannetje in de paal om wat takken weg te snoeien. Overal in Japan gaat electriciteit boven de grond, dus dit soort zaken zullen wel business as usual zijn.

Ook apart, we hoorden steeds iets over een luidspreker. Waarschijnlijk van de camping beneden onder ons. Het klonk mij in de oren als “de bingo begint om 8 uur en schrijf je team nu in voor het zaklopen”. Zoiets. De eerste avond hoorden we ook de oproep van het gebed van de moskee. Huh? Een moskee? In Japan? Hoe kan dat nou? Maar het was toch echt Arabisch wat we hoorden. Iedereen die wel eens in een islamitisch land is geweest weet wel wat ik bedoel. Het leek ons heel onwaarschijnlijk dat er hier een islamistische gemeenschap zou zijn. Leuk land Japan, maar ze hebben een heel streng immigratiebeleid. Japan staat erom bekend geen vluchtelingen of andere vorm van immigranten toe te laten. Later vingen we steeds wat flarden op van het omroepen (in het Engels), hoorden we gelag en gegil en zagen we ook wat meisjes met hoofddoek. Ons vermoeden is dat het een soort kamp of familievakantie is geweest van vakantiegangers uit een islamitisch land.

En dan nog een grappige anekdote. Ik was de auto aan het inpakken en een van de tentjes glipten uit mijn handen. Als de tentjes zijn ingepakt is het een mooi rond pakketje. Ons huis staat op een hele steile berghelling dus mogen jullie raden wat er gebeurde toen ik het tentje liet vallen. Precies! Hij rolde keurig als een soort autoband zo de heuvel af! Gelukkig kwam hij op 3/4 van de heuvel in de greppel terecht en kon ik hem eruit vissen.

We zijn aangekomen bij ons volgende verblijf. Een ryokan in de buurt van Matsumoto en Nagano. Een ryokan is een traditioneel Japans hotel. Dat betekent dus tatamimatten en op de vloer slapen. Deze ryokan wordt gerund door een Amerikaans/Japans stel dus heeft wat westerse accenten. Zo is het kaiseiki diner straks aan een ‘gewone’ tafel, hebben we een verhoogde plek voor de futons om te slapen en hebben we kussens met een rugleuning om op te zitten in de kamer. Japanse charme met westerse accenten dus. Oh en schoenen uit natuurlijk en in het hotel loop je verder op de leenslippers. Voor de jongens in stijl ook kleine slippertjes. Ze mochten bij binnenkomst ook meteen de koikarpers van de binnentuin voeren. Succesnummertje!

Het is wel een traditioneel hotel wat betreft badderen. Japanners houden van badderen en doen dat in een ‘onsen’. Een groot warm bad, vaak met water met bepaalde geneeskrachtige samenstelling. We hebben hier wel een eigen toilet, maar geen eigen badkamer. Daarvoor gebruik je de gemeenschappelijke ‘onsen’. Eentje voor vrouwen en eentje voor mannen. De onsen verschillen qua luxe en dagelijks wisselen ze de mannen en de vrouwen onsen om. Zo is het eerlijk verdeeld.

Bij een onsen is het de bedoeling dat je eerst op een krukje je zelf wast met een soort handdouche. Daarna ga je in het grote bad zitten en even chillen. Gebruikelijk is dat je dit voor of na het eten doet. Je krijgt ook een yukata, een katoenen kimono waar je in rond mag lopen. Het zelfs heel gebruikelijk om in yukata op straat te lopen, in combinatie met houten slippertjes. Zeker in een onsen dorpje zoals waar we nu zitten. Het is eigenlijk een soort Japans trainingspak.

Onze kamer hier is ontzettend groot. Het bestaat uit 5 delen. Een halletje waar je nog op je binnen slippers mag lopen. Daarna een halletje met tatamimatten. Daar staat Stijn zijn tentje. Een woonkamer met lage tafel en kussens met rugleuning. Hier stonden groene thee en american cookies voor ons klaar. Een soort serre met 2 stoeltjes en een tafeltje en een slaapkamer met verhoogd gedeelte. Ruimer dan verwacht. Jasper slaapt apart van Stijn vannacht in de woonkamer. Gister klaagde hij over de herrie die Stijn maakte. Vaak is het zo dat Jasper meteen wil gaan slapen en Stijn wil vaak nog even keten. Vannacht dus voldoende ruimte om apart te slapen.

Er is in deze ryokan ook een family onsen. Die kun je apart huren. Een mooi houten bad buiten waar je via een stenen paadje naar toe loopt. Dat leek ons wel leuk voor ons vieren, dus we boekten meteen een tijdslot van 45 min. Dat was geen succes… Je moet je eerst wassen voordat je het bad in gaat en dat snapten de jongens maar niet. Ze wilden in het bad. Hup, onder de douche gedouwd en gesopt en in de tussentijd werden we lek geprikt door de muggen. ‘Beest! Beest!’ riepen ze en allebei huilen.

Vervolgens in het bad en dat was veeeeeel te heet voor de jongens. Nog meer huilen dus. Haha! Maarten is even gaan badderen terwijl ik twee huilende jongens aankleedde en daarna is Maarten er uit gegaan en met de jongens naar de kamer terug te gaan en kon ik even badderen. Inderdaad erg heet en dat hoort ook bij de Japanse baddercultuur. The hotter de better.

We gaan nu aan tafel voor ons Kaiseki diner. Weer zo’n mooi Japans stukje cultuur. Daar later meer over.

En dan nog even een update over ons diner. Dat was een traditioneel kaiseki diner. Voor de jongens een kindermenu. Nou zijn onze jongens redelijk avontuurlijk wat eten betreft, maar dit was net iets te avontuurlijk. Sashimi van tonijn, octopus en garnaal, dashi bouillon met paddenstoel, zoetzure ingemaakte meloen vonden ze maar niks. Ze kregen ook wat aardappeltjes en gefrituurde kip en garnalen, maar vanavond was eigenlijk het enige succesnummer de witte rijst. Ach ja, we vonden het wel een keertje best. Halverwege kwam ook de telefoon tevoorschijn voor een filmpje om de jongens een beetje zoet te houden. Doen we normaal ook niet, maar af en toe moet je het jezelf niet te moeilijk maken toch?

We hadden het restaurant van de ryokan ook voor ons zelf, dus dat was wel relaxed. En wij vonden alle hapjes heerlijk. Kaiseki is dus een uitgebreid luxe diner met allerlei type gerechtjes. Er zitten allemaal regeltjes aan over wat je wel en niet mag combineren en de volgorde en bereidingswijze van de gerechten. Het is ook heel erg seizoensgebonden. Gelukkig hoefden wij het alleen maar op te eten en niet te koken 😄. En wat we allemaal aten? Ik kan het bijna niet meer navertellen zo veel en apart was het, maar hier een onvolledige samenvatting:

– heldere kippenbouillon met paddestoelen

– lokaal gegrild visje uit de rivier

– sashimi van tonijn, octopus en garnaal

– meloensliertjes in een dressing

– zalm met uiensaus en plakjes yam

– salade met wasabidressing

– stoofpotje met plakjes varkensvlees en abrikozensaus

– gestoomde tofu met basalmicoazijn (weer een westerse twist en het enige dat we niet zo lekker vonden)

– wintermeloen en pompoen met een sausje

– ingemaakte lokale groenten

– aubergine met geraspte radijs en kaviaar

– witte rijst

Morgen staat er een bezoekje aan een dinosauruspark gepland.