1. Poe… met twee kleine kinderen op reis? Waar begin je aan?
Geen idee! Het is voor ons ook voor het eerst dat we 3 maanden op reis gaan met een peuter en een kleuter :-).
2. Waar gaan jullie naar toe en waarom? We gaan naar Japan, Indonesië en Vietnam. En waarom…? Waarom niet? Maar hier een korte toelichting:
Japan: 6 jaar geleden waren we daar met z’n tweetjes en beleefden we een prachtige reis. Het land, het eten, de mensen, de cultuur en had ik het eten al genoemd? Het smaakte letterlijk naar meer en stond dus hoog op onze lijst.
Indonesië: Stond voor ons nog op het verlanglijstje. Vanwege het kindvriendelijke en relaxte karakter werd dat Bali. Een mix van cultuur, natuur en strand. Lijkt ons ideaal. En natuurlijk het eten! Water loopt mij nu al in de mond…
Vietnam: Ook een land waar we nog niet geweest zijn en ons zeer de moeite waard lijkt. Makkelijk te bereizen. Veel te doen en te zien. Comfortabel, maar toch avontuurlijk en ook zeer betaalbaar. Oh… en het eten natuurlijk…
3. Hoe doe je dat dan met eten?
Gemiddeld gezien staan onze kindjes wel bekend als makkelijke eters. Neemt niet weg dat wij ook de gebruikelijke strijd hebben over gezonde dingen en dat ze het hardst juichen als er pizza op tafel komt. En ik zeg er ook altijd bij dat kindjes in Japan/Indonesië/Vietnam ook moeten eten. Het is maar wat je gewend bent… Ter plekke hebben we ook vaak een huis of appartement met keuken. Dat maakt de kwestie ook wat makkelijker.
4. Wat hebben de kinderen er aan zo ver van huis?
Geen idee? Wat heb je als kind aan een vakantie in een center parcs park of op de camping in Frankrijk? Lol maken, avonturen beleven en samen zijn daar gaat het om! Als de kinderen het maar naar hun zin hebben en kinderen kunnen het overal ter wereld naar hun zin te hebben. Center parcs en Frankrijk vinden wij ook best leuk, maar deze bestemmingen vinden wij leuker.
5. Dat is best een uitdaging, 3 maanden op stap met 2 kleine kinderen?
Klopt! Met z’n tweeën is het stukken overzichtelijker dan met z’n vieren. Ouders met jonge kinderen zullen dit wel herkennen. Je staat altijd ‘aan’. “Hebben ze genoeg gegeten? Zijn ze niet te moe? Maken ze niet te veel herrie?” Je bent altijd bezig met hun welzijn en tijdens onze reis is dat lastiger dan thuis in de vertrouwde omgeving. Daarentegen hebben we het vooruitzicht om 3 maanden lang hele dagen met elkaar door te brengen en van elkaar kunnen genieten. En dat is weer de belangrijkste reden voor ons om dit te doen.
6. Gaan jullie alles van te voren regelen?
Uiteindelijk regelen we best wel veel van te voren. Meer dan we dachten vooraf. Tot nu toe hebben we de eerste 5 weken van onze reis uitgestippeld en accommodaties geboekt. Dit waren we eigenlijk niet van plan, maar we merkten snel dat de combinatie budget/comfort/locatie best lastig is. Met z’n vieren heb je meer eisen aan waar je verblijft en als je dat betaalbaar wil houden moet je op zoek naar dat ene pareltje. In onze zoektocht merkten we al dat veel niet meer geboekt kon worden en besloten we goed te zoeken en te boeken als we vonden wat we zochten. Best spannend, want het is maar afwachten of dat pareltje echt een parel blijkt te zijn en we zijn niet meer flexibel in ons reistempo of reisschema. Misschien willen we ergens wel langer of korter blijven. Of zagen we andere factoren over het hoofd?
7. Waar doen jullie het van?
Van ons spaargeld! We hebben allebei een goeie baan en boffen met onze werkgever! We werken allebei full time dus is ons inkomen ook hoger dan een gemiddeld gezin. Maar daarnaast gaat het ook gewoon om keuzes maken. Veel (slim) sparen en wij geven ons geld gewoon het liefst uit aan reizen. Voor ons geen dure auto’s, dure hobby’s, sjieke kleding, of de nieuwste elektronica. Je moet je geld lekker uitgeven aan iets dat je gelukkig maakt. Ieder zijn ding en voor ons is dat reizen. Ons motto: ‘Travel is de only thing you buy that makes you richer.’
8. Kon dat allemaal zomaar met jullie werk?
Opnieuw boffen we hier met onze werkgever. We werken bij hetzelfde bedrijf, en beiden managers en collega’s reageerden heel positief toen we ons plan ter sprake brachten. En 3 maanden lijkt lang, maar zijn in een gemiddeld bedrijf zo voorbij. Overigens ben ik van mening dat een sabbatical elke 5 jaar verplicht zou moeten worden voor elke medewerker, maar dat is weer voer voor een andere blog…
9. Maar hoe doe je dat dan met vakantieverlof enzo?
Bij onze vorige lange reis waren we november t/m februari vrij. Slim, want zo konden we de vrije dagen van twee kalenderjaren gebruiken. De rest namen we op in de vorm van onbetaald verlof en extra gekocht vakantieverlof. Helemaal super, maar we misten wel de feestdagen in Nederland hierdoor. Stiekem heb ik dat toen wel een beetje gemist. (Al heeft pepernoten eten in Laos, Kerstmis tussen de tempels van Angkor Wat en oud en nieuw in Sydney zeker zijn charme). Deze keer wilden we Sinterklaas, kerst en oudjaar lekker thuis vieren. We kopen sinds 1,5 jaar elke maand extra vakantie uren bij. Dat kan bij onze werkgever en zo spreiden we de kosten een beetje. Wat we tekort komen kopen we alsnog in 1 keer als we onderweg zijn. Ouderschapsverlof of ander onbetaald verlof kan ook, maar dan heb je dus echt geen inkomen in die periode. Sterker nog; vanwege pensioenpremies ed heb je een negatief salaris in de maanden dat je verlof opneemt!
10. Is dat niet heel gevaarlijk al die rare landen?
Deze vraag krijg ik meestal van mensen die zelf niet zoveel buiten Europa hebben gereisd. Aangezien wij beiden al wat reisjes hebben gemaakt merk ik dat we hier vertrouwder tegenover staan. Zo zijn in veel Aziatische landen de medische voorzieningen beter geregeld dan in Zuid-Europa. Natuurlijk zijn er veel risico’s waar we op bedacht moeten zijn, maar geloof me, dat zijn we zeker. We zijn dan misschien wel avontuurlijk, maar grote risico’s nemen we zeker niet. Zo bezoeken we geen malaria gebieden, nemen we bepaalde veiligheidsmaatregelen van thuis mee en gebruiken we onze gezonde verstand te allen tijde!!
11. Maar hoe doe je dat dan met al je spullen? Wat neem je mee?
Uhhh… daar zijn we zelf ook nog niet helemaal uit. Wordt vervolgd…
12. En moeten ze niet naar school dan?
Nee, nog niet. Op het moment van vertrek is Jasper 3 en Stijn 2. Onderweg wordt Jasper 4 en zou hij normaal gesproken naar school gaan. Vanaf 5 ben je leerplichtig. Jasper start dus wat later met school dan gebruikelijk. De directeur van de basisschool vond onze plannen fantastisch en hij zei ook “Jasper leert meer in een maand op reis met jullie dan in 3 maanden school”.
En voor de oplettende lezer; inderdaad, het waren twaalf veel gestelde vragen…
Uit alles blijkt wel dat jullie de aan knop van het ware leven gevonden hebben. Fijne vakantie en geniet ervan, maar nooit met mate. Groet, Dick
Gave blog hoor Annelies! Goede reis!
Gave blog Annelies! Vandaag begint jullie ondernemende en bewonderenswaardige reis. Heel veel reisplezier! Gr Arjan
Zo gaaf!Jullie durven het aan!!Heel veel (eet)plezier!
Kus voor de jongens!